درمان زود هنگام
مزایا:

• دندان های جلویی را به عقب حرکت می کندتا کمتر در معرض ضربه های احتمالی باشد.
• در پاره ای موارد در سنین بالا، نیازمند درمان دیگری نخواهد بود.
• از حداکثر توانایی رشد کودک استفاده می کند.
• از همکاری خوب بیمار استفاده می کند.

 
معایب:
در صورت نیاز به فاز دوم درمان، طول دوره درمان در کل ممکن است بیشتر گردد (نسبت به زمانی که تمام درمان ها در سنین بالاتر می گردید و این در صورتی است که اصلاً تمام این کارها در سنین بالاتر قابل انجام باشد)
 
فاز اول: طول مدت درمان 12- 15 ماه است
براکت ها : روی دندان های قدامی دائمی قرار داده می شود و بعضی اوقات در فک پایین.
پلاک متحرک: جهت انجام بعضی حرکت دندانی کاربرد دارد.
دستگاه فانکشنال : وسیله متحرکی است که فک پایین را در موقعیت صحیح خود قرار می دهد.
 
نکته مهم : باید به مدت 11- 14 ماه در دهان قرار داده شود.
فاز دوم : درمان معمولاً 12- 24 ماه به طول می انجامد.
در طی فاز اول درمان هیچ کنترلی روی 16 دندان رویش نداریم. اگر بعد از رویش آنها مسئله همچنان باقی باشد، درمان دوباره باید آغاز گردد.
درمان کامل( 20 تا 30 ماه به طول می انجامد)
معمولاً درمان هایی که تا 12- 13 سالگی که همه دندان های دائمی رویش یافته به تعویق انداخته می شود.